ZU’L-CELÂLİ VE’L-İKRÂM

Celal ve ikram sahibi

Azamet ve cömertlik sahibi

El-Celal: Mutlak azamet ve büyüklük demektir.

El-İkram: Kerim olanın eylemidir cömertliğin göstergesidir.

“(Dünyadaki) her şuurlu varlık fanidir; baki kalacak olan Celal ve İkram Sahibi Rabbinin zatıdır: O halde Rabbinizin hangi nimetini inkâr edebilirsiniz?” (Rahman 55:26-28)

“Celal ve İkram Sahibi’nin ismi ne mübarektir.”  (Rahman 55:78)

Çift kanatlı olan bu ismin tecellisi de çift kanatlıdır. Kanadın biri el-Celal’e bakar, diğeri el-İkram’a bakar. Tecellinin el-Celale bakan kısmında ilahi azamet, haşmet, kudret ve kahır vardır. Buna en çarpıcı örnek Hz. Musa’nın Rabbini görme isteği üzerine Allah’ın dağa tecellisidir (7.143) . Bu tecelli tam bir celal tecellisidir. Bu tecelli sonucu dağ nerdeyse toz duman oluyordu. Amaç Musa’ya Allah’ın görülemeyeceğini bilfiil göstermektir. İkram kısmı ise Hz. Musa’nın bu olayı bir bayılma ile atlatması ve Rabbinin dünya gözüyle görülemeyeceğini anlamasıdır.

Gelelim resmimize; burada Rabbinden uzak bir hayat geçirmiş bir beşerin yaptığı kötülükler sonucu hapse düşmesini resmettik. İlk bakışta Rabbimizin el-Celal ismi ile tecellisi ve hücre hayatı, kahır verici azap veren tutsak bir hayat gibi duruyor. Ancak kul doğru bir bakış açısıyla başına gelenlerin sebebinin kendi yaptıkları olduğunu anlar tövbe ederek Rabbine yönelirse ikrama mazhar olur. Hücrededir ancak tek değildir, Rabbini bulmuştur, buda en büyük ikramdır. Önemli olan ilk etapta karanlık gibi duran Celalin içindeki aydınlığı bulup ikrama kavuşmaktır. Müminler için dünya hayatı Celal’dir. İkramların en büyüğü cennettedir.

“İşte onlar cennetler de ilahi (sınırsız) ikrama mazhar olanlardır” (Me’aric 70:35).